Rozdział VIII

Diego
-Dzień dobry w czym mogę pomóc?-zapytała recepcjonistka.W sumie niezła laska z niej.Może zaproszę ją wieczorem do mnie.
-Zarezerwowałem apartament na nazwisko Dominguez-powiedziałem do niej.Zaczęła szukać czegoś w laptopie.Po chwili pochyliła się, aby zobaczyć mój dowód osobisty, uwydatniając mi tym swój piękny biust.
Gdy zobaczyła, że patrzę na jej piersi zarumieniła się.
-Zgadza się.Pokój numer 341-powiedziała podając mi kartę dostępu.-Życzę miłego pobytu w naszym hotelu-dodała i uśmiechnęła się.Ruszyłem w stronę windy.Musiałem się gdzieś ukryć.W końcu powiedziałem, że jestem w Sevilli.Gdyby dowiedzieli się prawdy domyśliliby się, że to ja ją zepchnąłem z tych schodów.Idioci z nich.Wezwałem karetkę choć teraz wiem, że to był błąd.Szmata powinna zginąć.Mam nadzieję.Wiem, że nikomu nie powie co się stało.Jeżeli się obudzi, a ja już postaram się, żeby tak się nie stało...
Piosenka od autorki :D- włączcie ją od 1:00
Leon
Kolejny dzień.Kolejny bez zmian.Kolejny tydzień..bez zmian.Ona nadal jest w śpiączce, a mój świat?Czuję jakby za chwilę miał się skończyć.Nie mam już sił.Gdy codziennie widzę ją w takim stanie...ale wierzę wiem, że obudzi się, że wróci do nas, że wróci do mnie.
-Pamiętasz jak kiedyś byliśmy w wesołym miasteczku?Zobaczyłaś takiego wielkiego misia, którego chciałaś mieć.No i gdy poszłyście z Fran po watę cukrową...ja go zdobyłem dla ciebie.Wiesz ile razy musiałem trafić piłeczką w puszki?Tak bałem się, że nie dam rady, ale wiesz...dla ciebie zrobiłbym wszystko.Za ciebie oddałbym własne życie.Tylko obudź się...proszę.Potem poszliśmy do domu strachu.Musiałem długo cię przekonywać, żebyś my tam poszli... i w końcu zgodziłaś.Tak wtedy krzyczałaś, a ja musiałem cie uspokajać.Cały czas byłaś wtulona we mnie.Dopóki nie dojechaliśmy do końca.Nigdy tego nie zapomnę.Albo kiedy mieliśmy udawać przed twoim tatą, że nie jesteśmy razem?Nie zapomnę twojej miny jak powiedziałem mu, że cię kocham i chcę być z tobą.Myślałaś, że on się wkurzy, a on się ucieszył, że wybrałaś mnie, a nie Tomasa.Potem pojawił się Diego...ale ty go chyba już znałaś zanim przeprowadziłaś się do Buenos Aries prawda?Nie wiem jak wyglądało by moje życie bez ciebie.Gdy wyjechałaś...myślałem, że nie dam rady, ale wspomnienia po tobie uratowały mnie.Tłumaczyłem sobie, że jesteś szczęśliwa, a przecież o to zawsze mi chodziło.O to, żebyś była szczęśliwa.I wiesz ja... nie mam do ciebie żalu o to, że wyjechałaś.To twój wybór.Wiadomo byłem załamany... z resztą kogo ja oszukuje.Nadal jestem,bo,bo gdy widzę cię z nim to wtedy moje serce rozpada się ponownie na milion kawałków i nie umiem znaleźć osoby, która je poskłada.Nie ma takiej.Jesteś tylko ty.Tylko ty to potrafisz,ale wiem, że nic do mnie nie czujesz, więc chciałbym być chociaż twoim przyjacielem,który od czasu do czasu przyda ci się.Mogę być nawet twoją najlepszą psiapsiółką,której będziesz mogła powiedzieć o wszystkim,tylko, że wiesz... ja nie znam się na modzie, ale może to ci nie przeszkadza, może to sprawi, że uśmiechniesz się.Obudź się proszę.Vilu obudź się.Kocham cię.Pamiętasz jak byłaś zazdrosna o tą blondynkę z niebieskimi oczami?Wtedy kiedy byliśmy na plaży, a ona była tam ratowniczką.Powiedziała mi, że będzie mnie miała na oku i wtedy się do mnie tak uśmiechnęła zalotnie, a ty zrobiłaś jej taką awanturę,że zrezygnowała z pracy i odeszła, a ty już nigdy nie pozwoliłaś mi tam iść, bo bałaś się, że znowu będzie tam jakaś dziewczyna, która będzie mnie podrywać.Tylko nie wiem dlaczego, bo przecież mnie nie kochasz prawda?Nic do mnie nie czujesz,więc dlaczego taka byłaś wkurzona?.Pamiętasz jak się poznaliśmy?Zobaczyłem nieśmiałą dziewczynę, która przechodziła przez ulicę i nie zauważyła, że zaraz potrącą ją jakieś dzieciaki na deskorolkach.Odepchnąłem cię i wtedy, wtedy spojrzałaś na mnie, a ja już wiedziałem, wiedziałem, że to ty jesteś tą jedyną.Pewnie pomyślisz, że to przereklamowane, ale naprawdę tak było.Nie wiem, co ty wtedy o mnie myślałaś, ale mam nadzieję, że same dobre rzeczy.Nie pozwól, żeby to tak się skończyło.Wróć do nas.Obudź się Vilu.Wróć do mnie.

Piosenka od autorki :D.
...
Jak to jest?Słyszeć, ale nie widzieć.Być uwięzioną we własnym ciele.Nie móc poruszyć się, powiedzieć czegoś.Nie mogąc nawet dać znaku, że nadal jesteś.Słyszę go.To wszystko, co opowiada...nie mogę nawet uronić jednej łzy.Nie potrafię, choć bardzo chcę.Chciałabym mu powiedzieć, że pamiętam to wszystko, że to były najpiękniejsze chwile w moim życiu.Nie chcę żeby był moim przyjacielem.Chcę żeby był moim mężem.Druga połową.On nie może żyć beze mnie, a ja nie mogę żyć bez niego.On tak bardzo przeze mnie cierpi.Choć myśli, że go nie słyszę, ja słyszę go.Słyszę jak często płacze.. ja czuję jego dotyk.Wtedy przechodzi przeze mnie taki dreszcz.Chciałabym, żeby przestał się martwić.Chciałabym powiedzieć mu, że jestem tutaj.. i  kocham go.Tak cholernie go kocham.Nie wiem czy on kiedyś wychodzi,opuszcza mnie.Czuję, że on jest przy mnie cały czas.Przychodzi do mnie też Fran,Broduey,Marco,Camila,Maxi,Naty,Federico,Lu, ale gdy oni przychodzą on nadal tutaj jest.Siedzi obok mnie.Czuję jego perfumy.I choć oni każą mu iść do domu,odpocząć...on, on nadal tutaj jest.Leon,ja też cię kocham.Nie wiem ile już tutaj jestem i nie wiem ile będę.Nie wiem czy wybudzę się,czy jeszcze kiedyś go zobaczę.Tak bardzo chciałabym się obudzić, bo wiem, że oni czekają na mnie.On na mnie czeka...
______________________________________________________________________________
*_*